Vaders zijn gevraagd om leiding te geven. Als we naar Jezus als ons voorbeeld kijken, kan dit maar één ding betekenen: de man wordt verondersteld het pad van een dienend-leider te volgen.
Mattheus 20,25-28 “Jezus riep hen (de discipelen) bij zich en zei: ‘Jullie weten dat heersers hun volken onderdrukken en dat leiders hun macht misbruiken. 26Zo zal het bij jullie niet mogen gaan. Wie van jullie de belangrijkste wil zijn, zal de anderen moeten dienen, 27en wie van jullie de eerste wil zijn, zal jullie dienaar moeten zijn – 28zoals de Mensenzoon niet gekomen is om gediend te worden, maar om te dienen en zijn leven te geven als losgeld voor velen.’
Dus niet over zijn gezin heersen, maar de houding aannemen van een dienaar.
Een vader neemt de leiding over zijn familie door zich om de behoeften van zijn gezin en hun geestelijk welzijn te zorgen. Hij biedt fysieke steun, genade en aanmoediging. Hij is klaar om te beschermen, te helpen en te verdedigen.
Als voorziener draagt hij niet alleen de verantwoording voor het dagelijkse leven, maar ook voor de toekomst.
Ik heb te vaak moeten ervaren dat vaders niet voor hun gezin hebben gezorgd, in het geval er iets met hen zou gebeuren.
Het is niet genoeg te zeggen dat je een uitvaartverzekering hebt, maar je vrouw en kinderen verder geen financiële steun achterlaat om aan de behoeften van je gezin te voldoen.
Maar niet alleen dat, maar ook de communicatie tussen een vader en zijn kinderen is voor velen een grote uitdaging.
Vaders laten de communicatie met de kinderen vaak over aan hun vrouw, vooral omdat de vrouwen meer tijd met de kinderen doorbrengen.
En toch komen de kinderen zonder een gezonde communicatie met hun vaders niet uit. Vaders nemen een bijzondere plaats in die niemand anders kan vervangen.
Als Vader wordt aardig wat van ons verlangt. In bijzonder de voorbeeldfunctie die we hebben. Kinderen kijken op naar hun ouders, dus ook naar ons als vader.
Hoe wij bijvoorbeeld ons geloof invulling geven, heeft invloed op het beeld dat onze kinderen vormen over het geloof, en over God.
Net zoals Jozua zei: ‘Maar ik en mijn huis wij zullen de Here dienen’ zo hebben wij als vaders ook de medeverantwoordelijkheid voor het geestelijke opvoeden van onze kinderen. Dat kun je niet afschuiven op je vrouw!
Als vader kijk je uit voor je kinderen en neem je actief deel aan hun opvoeding die ook het geestelijke betreft.
Daarnaast hebben vaders een voorbeeldfunctie in hun omgang met het andere geslacht: hoe je namelijk omgaat met je vrouw heeft ook invloed op de beeldvorming van je kinderen en hoe zij de relatie tussen man & vrouw zien.
Ja, als vader ben je een voorbeeld voor je kinderen. En soms lukt het je een goed voorbeeld te zijn en soms niet.
En als je ze dan niet meer kan beïnvloeden, en de tijd gekomen is ze los te laten, kun je alleen maar god vertrouwen dat alles goed wordt.
Psalm 37:4-5 “Zoek je geluk bij de HEER, hij zal geven wat je hart verlangt. Leg je leven in de handen van de HEER, vertrouw op hem…”
Leg je leven en dat van je kinderen in de hand van de Heer…en het zal hen goed gaan.