Niet lang geleden heeft God me laten zien dat we op het hoofdspoor moeten blijven en niet op een zijspoor moeten komen te staan.

Ik merk hoe de vijand mensen op een zijspoor zet. Hoe hij het lichaam aanvalt om het uit te schakelen. Hij grijpt de zwakke delen aan, en juist die hebben we nodig zoals Paulus zegt in 1 Korintiërs 12,22 ^“Integendeel, juist die delen van het lichaam die het zwakst lijken zijn het meest noodzakelijk.”

Het is niet gemakkelijk om in geloof te staan als het lichaam niet mee wil doen. Onze fysieke conditie bepaalt vaak de mate van onze geestelijke betrokkenheid.

Dat doet me denken aan de woorden van Jezus in Matteüs 26,41 waar Hij zei: “De geest is wel gewillig, maar het lichaam is zwak.”

 Ik denk dat Jezus wenste dat zijn discipelen bij Hem hadden gestaan in de tijd van zijn grootste nood, maar ze waren door vermoeidheid overmand…staat hier.

We kunnen dit zeker begrijpen. Ze waren meestal dagen te voet onderweg en hadden zeker geen vaste rusttijden zoals wij die kennen.

Maar Jezus was teleurgesteld Hij zei tegen Petrus: ‘Konden jullie niet eens één uur met mij waken? (Verse 40)

Een uur? Het enige wat Jezus wilde was dat ze een uurtje met hem doorbrachten op een moment in Zijn leven waar Hij ze het meest nodig had.

Was dit te veel gevraagd? Was het oneerlijk van Jezus om dit van hen te eisen? Was hun vermoeidheid geen reden om niet bij hem te zijn?

Als ik hierover nadenk, begin ik naar mijn eigen leven te kijken. Ik weet dat God ons heeft geroepen om Zijn wil op aarde te doen, net zoals Jezus deed.

Ik ben een discipel van Jezus. Een volgeling van Hem. Dat betekent dat ik zijn voorbeeld zo goed mogelijk volg.

Ik hoef je niet te vertellen dat dit niet altijd gemakkelijk is. We worden allemaal wel eens moe en voelen ons niet in staat om het geestelijke op te pakken.

Daarom vond ik het zo vreemd dat Jezus Zijn discipelen berispte omdat ze geen uurtje met Hem konden doorbrengen. Was Hij dan niet moe?

Maar toen besefte ik dat Jezus vaak prioriteiten stelde die het lichaam en zijn behoeften op de tweede plaats plaatsten.  Zoals we lezen in Johannes 4,33 toen de discipelen hem vroegen waarom hij niet at en Hij zei: ‘Mijn voedsel is: de wil doen van hem die mij gezonden heeft en zijn werk voltooien.”

Zelfs als het om een slaapplaats ging, maakte Hij duidelijk dat hij geen vaste plek had, zoals we lezen in Lucas 9,58.‘De vossen hebben holen en de vogels hebben nesten, maar de Mensenzoon kan zijn hoofd nergens te ruste leggen.’”

Hij had inderdaad gelijk. Hij had geen huis waar Hij elke avond naar terug kon keren. Tijd doorbrengen met Jezus betekende buiten slapen.

Deze omstandigheden maakte het niet gemakkelijk om Zijn discipel te zijn.

In al deze dingen zie ik een uitdaging voor ons lichaam. Of het nu ging om buiten slapen of maaltijden overslaan, bij al deze dingen gaf Jezus aan dat het belangrijker was om het werk van de Vader te voltooien.

In hoeverre dit actief is in jouw leven, kan alleen jij beantwoorden.

Of je nu prioriteit geeft aan de behoeften van je lichaam of die van Gods Geest in je, er zullen zeker momenten zijn dat je de ene boven de andere moet kiezen.

Toen Jezus vroeg om een uur om met Hem te waken, zei Hij ook … “Blijf wakker en bid dat jullie niet in beproeving komen…” (Matteüs 26,41)

Om welke beproeving ging het hier? Jezus wist wat hen te wachten stond, en dat ze het moeilijk zouden hebben. Dit zou een beproeving van hun geloof zijn!

Ik zie de crisis waarin we ons nu bevinden op precies dezelfde manier. Deze pandemie heeft het potentieel om ons geloof tot het uiterste te testen. Dit is geen tijd om te slapen en te rusten.

Er wordt ons nu meer dan ooit gevraagd om met de Heer te waken. Om alert te blijven en bewust te zijn van wat er om ons heen gebeurt.

Dat we daardoor soms wat slaap verliezen of een maaltijd overslaan is heel goed mogelijk.

We zijn in een geestelijke strijd die buitengewoonlijke maatregelen van ons vereist. Het is tijd om door te gaan en niet terug te trekken. Tijd om voluit te gaan op het hoofdspoor van onze roeping. Niemand blijft op de bank zitten!

Zoals ik de Heer hoorde zeggen dit jaar: Geloof zal het spoor van overwinning markeren. Ook al zullen velen een ander pad kiezen, zal er maar één naar de overwinning leiden.

Psalmen 20,7 “Dit weet ik zeker: de HEER schenkt de overwinning aan zijn gezalfde, hij antwoordt hem uit zijn heilige hemel met de overwinning door zijn machtige hand.